“Gül Yetiştiren Adam”, “Sesli Bir Ölüm” ve “Denize Açılan Kapı” gibi eserlerin yazarı edebiyat üstadı Rasim Özdenören’in ölümünün üzerinden bir yıl geçti.
Özdenören, İstanbullu mühendis Hakkı Özdenören ve Kahramanmaraşlı Ayşe Hanım’ın oğlu olarak 1940 yılında Kahramanmaraş’ta doğdu.
Şair Alaeddin Özdenören’in ikiz kardeşi olan yazar, ilkokula Kahramanmaraş’ta başlamış, babasının görev yeri değişikliği nedeniyle Malatya’da devam etmiştir. İlkokulu 1952’de tamamlayan Özdenören, 1955’te Tunceli Ortaokulu’ndan mezun oldu.
Rasim Özdenören, Kahramanmaraş Lisesi’nde edebiyatla iç içe olan Fazilet Bayazıt, Hasan Seyithanoğlu, Sait ve Cahit Zarifoğlu kardeşlerle arkadaş oldu.
Öğrencilik yıllarında Türkiye’nin önde gelen edebiyat dergilerini seyrederken, yerel gazetelerde sanat sayfalarının editörlüğünü yaparken, o dönemde ara verilen Maraş Lisesi’nin “Hamle” dergisini çıkardılar.
İlk öyküsü 1957’de Varlık’ta yayımlandı.
Usta yazarın ilk öyküsü “Akarsu” 1 Ocak 1957’de Varlık dergisinde çıktı. Aynı dergide “Kasap” ve “Bayr Dereden Öyküleri” adlı eserleri de yayınlandı. Özdenören’in ilk öyküleri 1957-1958 ortalarında Turkish Art and Search dergilerinde yayımlandı.
Usta kalemin edebiyat hayatında dönüm noktası olan 1958 yılında lise eğitimini tamamlaması.
Üniversite eğitimi nedeniyle ailesiyle birlikte İstanbul’a taşınan Özdenören, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsü’nü 1964’te, 1967’de Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.
1962 yılında Sezai Karakoç ile tanışan yazar, 1964-1965 yıllarında Yeni İstiklal gazetesinin sanat sayfasını yönetmiş, 1950’lerde yazdığı “Yaşlı Adam”, “Oda”, “Yolda”, “Kan Otu”, “Mani Ounmuş Adam”, “Ricat”, “Tekerlek”, “Sabah”, “Koridor” ve “Koridor” öykülerini Türkiye’de yayımlamıştır. aynı sayfa
Türk hikâyesinde yerellik unsurunu benimseyen Özdenören, 1969 yılında Nuri Pakdil, Mehmet Akif İnan, Fazilet Bayazıt ve Alaeddin Özdenören ile birlikte “Edebiyat” dergisinin kurucuları arasında yer aldı.
Yazıları 1969’da Edebiyat dergisinde yayınlandı.
Başarılı edebiyatçı, üniversiteden sonra gittiği Ankara’da Devlet Planlama Teşkilatı’nda (DPT) uzman yardımcısı olarak göreve başladı.
1969 yılında Nuri Pakdil’in çıkardığı Akif İnan ve Erdem Bayazıt gibi isimlerle çıkan “Edebiyat” dergisinde yazılar yazan Özdenören, 1970 yılında “Kalkınma İktisadı” konusunda yüksek lisans yapmak üzere ABD’ye gitti.
Usta yazar, tezini tamamlamadan New Mexico Üniversitesi’ne döndü ve Eylül 1971’de Kahramanmaraş’ta Ayşe Çalkaya ile evlendi. Çiftin Ömer Ümran ve Merve adında iki çocuğu oldu.
1972’de Bursa’daki yedek subay personel okulunda 6 ay eğitim gören müellif, kışla görevi için Mart 1973’te Şırnak’a gitti. Şubat 1974’te askerliğini tamamladı.
“Çözülme” 1973’te ve “A Die with a Loud Voice” 1984’te televizyona uyarlandı.
Rasim Özdenören, 1975 yılında Kültür Bakanlığı’na bakanlık danışmanı olarak atandı ve 1977-1978 yıllarında müfettiş olarak çalıştı.
1978 yılında Kültür Bakanlığındaki görevinden ayrılan yazar, 1980 yılında yeniden DPT’de göreve başlamıştır. Uzman, yayın ve temsil dairesi başkanı, genel sekreter yardımcısı ve danışman gibi çeşitli görevlerde çalıştıktan sonra genel sekreter iken 2005 yılında bu kurumdan emekli olmuştur.
1976 yılı sonunda Cahit Zarifoğlu, Mehmet Akif İnan, Erdem Bayazıt ve Alaeddin Özdenören ile “Mavera” dergisini kuran yazarın öykü ve yazıları Varlık, Türk Sanatı, Arayış, Atak, Dost, Soyut, Yeni İstiklal, Diriliş, Edebiyat, Mavera, Yeni Evre, Yeni Mekan, Yedi İklim, Kaşgar, Yeni Çağ, Yeni Çağ, Vakit’te yayınlandı.
Özdenören, 1967’de ilk kitabı Hastalar ve Işıklar’ı, 1973’te Çözünürlük ve 1974’te Çok Sesli Bir Ölüm adlı kitaplarıyla tanıştırdı.
Prag’da düzenlenen Uluslararası TV Filmleri Yarışması’nda Özel Komite Ödülü’nü kazanan “Çok Sesli Ölüm” 1984’te televizyona, 1973’te “Çözülme” televizyona uyarlandı.
Yazarın Çatlak adlı kitabı 1977’de, Gül Yetiştiren Adam romanı 1979’da, Denize Açılan Kapı adlı romanı 1983’te, Hz. Yusuf hikayesinden yola çıkarak yazdığı Kuyu 1999’da, Aniden Çıkış ve Hışırtı 2000’de, Toz ise 2002’de okuyucuyla buluştu.
Tüm eserleri İz Yayınları tarafından yayınlanan usta, son olarak aylık çıkan Hece dergisinin yazı işleri müdürlüğünü yaptı.
Özdenören, Cumhurbaşkanlığı Kültür Sanat Büyük Ödülü, TBMM Üstün Hizmet Ödülü ve Necip Fazıl Kısakürek Onur Ödülü gibi birçok ödüle layık görüldü.
Usta edebiyatçı, 82 yaşında Ankara’da vefat etti ve Eyüp Sultan Mihrişah Valide Sultan Mezarlığı’na defnedildi.
Eserlerinden bazıları şunlardır:
Konu: Hastalar ve Işıklar (1967), Dağılma (1973), Gürültülü Bir Ölüm (1974), Kaza (1977), Denize Açılan Kapı (1983), Kuyu (1999), Rust (2000), Ani Ayrılma (2000), Toz (2002)
Roman: Gül Yetiştiren Adam (1979)
Deneme: İki Dünya (1977), Müslüman Düşüncesi Üzerine Denemeler (1985), Yaşadığımız Günler (1985), Ruhun Malzemeleri (1986), Tekrar İnanmak (1987), Kafa Karıştıran Sözler (1987), Çapraz Bağlantılar (1987), Yumurtayı Hangi Son Kırar? (1987), Müslümanca Yaşamak (1988), Kırmızı Üzerine Yazılar (1988), Yeni Dünya Düzeninin Sefaleti (1996), Ben ve Yaşam ve Ölüm (1997), İpin Ucu (1997), Acemi Gezgin (1997), Kentsel Bağlantılar (1998), Yüzler (1999), Köpek Kanları (1999), Eşikte Duran Adam (2000), Yazılı Görüntü ve Gerçekler (2002) ), Aşkın Diyalektiği (2012) ), Hadis Işığında, Hz. Muhammed (2018)
Tercüme: Hayvan Çiftliği (George Orwell, 1964), İslam’da Devlet Düzeni (Mevdudi, 1967), İslam Devletinde Mali Yapı (Dr. SA Siddiki, 1972)
